Integrowana Ochrona Roślin – Łokaś Garbatek

Ciepły styczeń z nietypowym przebiegiem pogody spowodował nasilenie występowania i żerowania Łokasia Garbatka (Zabrus Tenebrioides Goeze) na plantacjach zbóż ozimych – w szczególności pszenżyta ozimego. Szczególnie duże ubytki na plantacjach można zaobserwować w województwie lubelskim. Pojedyncze uszkodzenia plantacji zaobserwowano także na północy Polski.

Można zaobserwować placowe ubytki w plantacjach. Rośliny są „podgryzione”, w glebie można zaobserwować charakterystyczne otworki pozostawione przez larwy. Migracja owada postępuje z pasów brzeżnych w głąb uprawy.

Zaleca się obserwacje ozimin pod kątem występowania śladów żerowania szkodnika w postaci uszkodzonych roślin i charakterystycznych otworków w glebie występujących wzdłuż rzędów roślin.

Może zaistnieć potrzeba wykonania zabiegu chemicznego zwalczającego tego szkodnika. Zabieg taki należy wykonać zarejestrowanymi preparatami, pamiętając o tym, że w czasie wykonywania zabiegu muszą występować dodatnie temperatury w ciągu dnia i nocy.

Zalecana substancja czynna w pszenicy ozimej: acetamipryd, lambda-cyhalotryna. Preparaty INPOWER 130WG i NEPAL 130WG – dawki, terminy stosowania – zgodnie z zaleceniami etykiety preparatu.

Owad dorosły: chrząszcz o długości 12- 16 mm i 6 mm szerokości, barwa czarna, połyskliwa. Krępa budowa ciała, pokrywy żeberkowane, cecha charakterystyczna – pojedyncza szczecinka nad okiem.

Larwa: długość 25mm, trzy pary nóg. Przednia część kasztanowo- brązowa, reszta biała lub żółtawa. Na śródtułowiu znajdują się ciemne płytki i małe plamki boczne. Głowa spłaszczona.

Próg ekonomicznej szkodliwości wiosna: 3- 5 larw lub 8- 10 uszkodzonych roślin na 1 m2.

W komunikacie wykorzystano zdjęcia udostępnione przez dr. Tomasza Klejdysza – Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy (IOR-PIB) w Poznaniu.